جزم (مفردات‌نهج‌البلاغه)جَزْم (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای قطع که حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه‌ای خطاب به جریر بن عبدالله از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیجَزْم (به فتح جیم) به معنای قطع آمده است. جزم حرف نیز از همین واژه برآمده است. همچنین کار حتمی و جدّی را به همین جهت «جزم» می‌نامند. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه‌ای خطاب به جریر بن عبدالله که به نمایندگی از او به شام رفته بود، نوشت: «فاذا اتاک کتابی فاحمل معاویة علی الفصل و خذه بالامر الجزم ثمّ خیرّه بین حرب مجلیة او سلم مخزیة.» ۳ - تعداد کاربرداین واژه یک بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جزم»، ص۲۱۶. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|